|
1. براساس شرایط و ویژگیهای کودک و علاقهمندی او لازم است به جای توجه بر نتیجه و برد و باخت، تجربه و لذت بازی را به او بیاموزیم.
2. بهتر است فعالیت در رشتههایی مانند ژیمناستیک که به انعطافپذیری زیاد بدن نیاز دارد، در سنین کودکی شروع شود.
3. معمولا تا قبل از بلوغ، به دلیل اینکه رشد استخوانها و عضلات كودكان
تفاوت چندانی ندارد، احتمال آسیب در بازیهای گروهی و برخوردی کمتر است
اما پس از سن بلوغ، به دلیل افزایش حجم و توان بدنی مخصوصا در پسران، بهتر
است در چیدمان بازیهای گروهی و برخوردی به تناسب جسمی و قدرتی بازیکنان
توجه شود.
4. گاهی والدین از اینکه فرزند 9 سالهشان به ورزشهای برخوردی مانند
فوتبال بپردازد واهمه دارند، در حالی كه در بیشتر باشگاههای ورزشی،
ورزشکاران به گروههای سنی مختلف طبقهبندی میشوند و کودکان همسن و سال با
هم به رقابت میپردازند.
5. هنگام انجام ورزش در فصل تابستان و محیطهای گرم، باید به سلامت
کودکان بیشتر توجه شود و سیستمهای تهویه در محیطهای بسته وجود داشته
باشد.
6. تحمل كودكان در برابر گرما كمتر است، بنابراین باید مراقب باشیم دچار
كمآبی نشوند. معمولا هنگام انجام حركتهای ورزشی، بدن كودكان گرمای
بیشتری تولید میکند در حالی که کمتر عرق میکنند. به همین دلیل باید توجه
خاصی به مساله كمآبی شود. لازم است بطریهای آب هنگام تمرین یا مسابقه در
دسترس کودکان باشند.
7. توصیه میشود مربیان و والدین به کودکان کمتر از 10 سال در مورد
نوشیدن آب بیشتر تاكید داشته باشند. وزنکشی کودکان قبل و بعد از ورزش
(همانند بزرگسالان) میتواند کمک قابلتوجهی به تخمین میزان آب دریافتی
آنها داشته باشد.
8. توصیه میشود قبل از ورزش، مربی اقدامهای لازم برای گرمکردن و
حرکات کششی را انجام دهد و مراقب باشد كودكان از تجهیزات حفاظتی مانند کلاه
ایمنی، عینک، ساقبند و کفش مناسب هم حتما استفاده كنند. این موضوع اهمیت
زیادی دارد زیرا آسیب صفحه رشد میتواند باعث کوتاهی و تغییر شکل زاویهدار
عضو شود.
9. در رشتههای ژیمناستیک، اسکیت و پاتیناژ که لاغربودن امتیاز بیشتری
دارد، ممکن است كودكان عمدا از غذا خوردن امتناع کنند و این باعث اختلال در
رشد و بلوغ آنها شود که برای پیشگیری از آن، والدین باید هوشیارتر باشند.
منبع : Salamat.ir
:: موضوعات مرتبط:
چه ورزشی را برای کودکم انتخاب کنم؟
